Anne idi...

            Yedinci çocuğunu  doğururken, yaşamını yitirdi... Doktorlar  ölen annenin karnındaki bebeği kurtararak dünyamıza getirdi...

            Hemşireler,  ölen annenin geride kalanlarının çocuğa sahip çıkmayışına inat, sahiplenerek “bebek” adı verdiler bebeğe...

            Anne öldü, yerine anne adayı  olabilecek bir kız çocuğu dünyaya merhaba dedi...

            O büyüyecek, o isyan edecek, o gülecek... Eğer yaşarsa tabi...

            Yaşarsa tabi, bir mal gibi satılmamalı , 30’unda  yedi  çocuk annesi olmalı...

            Gözlerini yalancı dünyaya her şeyden bi haber açan “bebek” bebek...

            Sen Türkiye’nin gerçeği, sen Türkiye’nin geleceğisin.

            Bebek, sana sesleniyorum, duymasan da beni!

            Senin gibi bebeklerin ölümü kayıtlara bile geçmiyor...

            Bebek, bebek... Ölümü sana yakıştıramam...

            Yakıştıramam sana  gülümsememeyi...

            Bebek, bebek... Yanlış bir yerde dünyaya gelsen de, büyü bebek, büyü ki, ne anneler ölsün, ne de bebekler...

( Bir Gazetecinin Aykırı Dünyası adlı kitabımdan )