Orduya hizmet etmek, Orduya çeki düzen vermek, Ordunun begrauntunu korumak hepimizin boynunun borcudur. Sırf gazeteci yazacak, sırf siyasetçiden medet umulacak, sırf devlet yatırım yapacak diye bekleyemeyiz.. Topyekün, herkes orduya hizmeti boynunun borcu bilmelidir.. Birileri yapacak, birileri yatacak, birileri ekecek birileri yiyecek. Yok öyle.. Mesela ben.. Bana ne düşüyorsa yapmaya hazırım. Ordu için en güzel cümleler yazılacaksa yazarım.Gerekirse çiçek dikerim. Gerekirse çevre düzenlerim. Yani ancak ortak akıl, imece usülü ile Ordunun maküs talihini yenebiliriz.. Sen oraya çek. Ben buraya çekeyim. O yapsın , bu yapsın değil. Yardımlaşma , dayanışma usülü birbirimize destek olursak Ordunun şansızlığını kırarız.. Bakmayın siz bütün gün esnafların kepenglerinin açık olduğuna.. Aldığı çay markası parasını ödeyecek durumda bile değil pek çoğu..Aylardır içtiği çayı yazdıran esnaflarımız var bu şehirde.. Esnaf tepetaklak. Fındık oldu laklak.Maaş alamadın işi bırak. Ne olacak böyle.. Kimse kimseyi kandırmasın. Ordunun üç beş sokağı parkeleniyor diye Ordu süt liman değil.. Ordunun ağaç diplerine çiçek ekiliyor diye Ordu görkemli bir şehir değil. Göze çarpmayan önemli sorunlar var. Vatandaştan saklanan acil vakalar var.. Yani birileri var, birileri var gibi.. Onun için herkes şapkasını öününe alıp düşünecek ve Ordunun geleceğinden boyun borcu çıkaracak. Bunlar olmadığı takdirde ne yapsak abesle iştigal olmaktan öteye gidemeyecektir..