Ayranımız yok içmeye. Bilmem neyle gideriz öpmeye.. Tam bize uyarlanmış bir deyim. Çıplak bir kentte yaşadığımızın farkında olmadan giyinip, rol model olarak rol oynamaya , gündem oluşturmaya devam ediyoruz.. Yani sahne almaya çalışıyoruz.. Ordu kamuflaj edilmiş, ayrıntılarla uğraşadursun, biz hala ekonominin, siyasetin, sporun, sanatın gerçekci varlığına ulaşmış değiliz.. Şabloncu bir yapımız var.. Şekilciliği ön plana çıkaran aslında bir hiç olan kentimizi yaşanılan yer olarak lanse etmemiz bizim yalancılığımızın uç bir unsuru olarak gösterilebilinir.. Ordu herşeyiyle mükemmel ve yaşanabilinir bir kent ise neden nüfus olarak her geçen gün azalıyor.. Bu Ordu üçbeş kişinin ağzından çıkacak birbirinden kopuk cümlelerin aymazlığında daha ne kadar yalan rüzgarları esecek bilinmiyor.. Diyeceksinizki niye?. İşte öyle..