Ordu büyükşehir olduktan sonra tam beş yıl bekledik.

Ordu ili ilçeleriyle beraber ne badireler atlattı ne badireler. Ne başkanlar gördü ne vekiller. Gelenler gidenler.

Alanlar kaçanlar. Çalanlar çırpanlar. Ve hepsine göğüs gerdi bu kent. Beş yıl geçti. Teneke başkan istemiyoruz artık. Çeteleşmiş başkan istemiyoruz. Mıymıntı başkanda istemiyoruz. Bizi seven başkan istiyoruz.

Bizi anlayan bizi ötekileştirmeyen bize sahip çıkacak başkan istiyoruz. Ve parti rozeti değil insanlığın rozetini takan başkan özlemi içindeyiz..

Şiir okuyacak benim başkanım. Şarkı söyleyecek. Tiyatroda güleceğiz birlikte. Sinemada ağlayacağız. Ve çay içeceğiz ıscak ıscak. Teneke başkan istemiyoruz. Hele helede boş teneke hiç istemiyoruz.

Mevcut başkanlar gibi kapalı kapılar ardında her halktı yiyip arşiv odalarında gizlice para dağıtan sonrada namaza duran süslüman görünümlü başkan asla istemiyoruz. Çiçeği sevmeli başkan. Böceği sevmeli. Yeşili doğayı dereyi sevmeli. Yağmurlarda ıslanmalı bizim gibi. Ordu birbiriyle kucaklaşacaksa yiğit başkanlarla kucaklaşır.

Ordu gelişecekse insan başkanlarla gelişir.

Selamsız sabahsız başkan değil. Bizlere mavi ve yeşilin sunduğu nimetleri eşit paylaştıran bir başkan özlemi içindeyiz.

Öyle bir başkan olmalı ki yandaşın değil vatandaşın başkanı olmalı. Eli kıçında bir elinde tesbih mafyavari başkanlarımızdan illallah dedik artık.

Tam beş yılı boşa gitti Ordu’nun.

İnsani değerlerimiz 20 yıl geri gitti.

Küstük darıldık. Üzüldük.

Ey Ordu hiç olmazsa bu defa adam gibi adamları seçin.