Kalemimizden korkmadık

Kendimizden korktuk..

Varlığımız Türk varlığına armağan olsun derken kalemimiz ebele, gübele yazmaz bizim.

Namazını, niyazınıda biliriz biz bu ülkenin

Ekmeğini , suyunuda…

Mert  insanlarını da biliriz bu toprakların, kaypaklarınıda.

Onun için bir tutam tuz kapıp koşmayız bize her hıyar gösterene..

Çünkü, biz iyi bilirizki önce insanız..

Allahın yarattığı kullarız.. Onun içindir ki biz birilerinin kafasında yarattığı tanrıya değil, bizi yaratan tanrıya biat ederiz.. Secde ederiz.

Bu ülkede zor olan  sisteme kul köle olmak değildir. Bu ülkede zor olan  adam gibi durabilmek, direnebilmektir.

Bu ülkede güçlünün değil, gücün değil, haklının yanında , hakkın yanında, emeğin yanında durabilmektir adamlık…

Onun için bıktık zigzakçılardan. Onun için nefret ettik dalkavuklardan..

Ve hep direncimiz direnenler için.

Ülkem için.

Eğer olaki bir gün  susarsa kalemlerimiz, susarsa yüreklerimiz, bilinki ülke düşmüştür..

İnsan düşmüştür ve serçeler cansız bedenleriyle kirli sokakların soğuk zeminlerinde  uzanıp  derin uykuya dalmışlardır.

Düşmesin ülkem

Düşmesin insanlarımız.

Ölmesin serçeler.

Serçeler ölürse . ülkem ölür..