Biz güzel insanlardık, çiçekleri sever, insana söz bile söylemeye utanırdık.
Türküler yaktık acılarımızda, hep birlikteydik. Sevinçlerimiz oldu halay çektik, horon oynadık.

Biz Türkiye idik. Sağımız ile solumuz ile… Hangi ara istiklal marşını siyasi söylem diye yasaklattık, hangi ara azgın azınlık olduk, hangi ara terörist. Alçak., illet, zillet haline geldik. Boş verin İstanbul seçimini hak yerini buldu mu ? 
Soysuzlar sardı dört bir yanımı anam, sen yanıt ver. Her Atatürk’ün resmini görünce şükür ettiğin cumhuriyet bu muydu ? 

Bize mülteci dediler Suriyelileri okkaladılar. Vatanımızda bizi mülteci durumuna düşürdüler. İstemeyerek Osmanlı topraklarından sürülüp Selanik’in Manastır’ından Gülcemal gemisi ( o gemi uzun yıllar Karadeniz’de Ordu dahil sefer yaptı) ile sürüldüğümüzü bile çarptırıp bize küfür ettiler. 

Şimdi çıkmışlar diyorlar ki biz sizinle ayni gemideyiz. Bizim ayni gemide olma şansımız yok… Benim atalarım bu gemilerle bindirilirken zorla, siz yoktunuz… Biz Mustafa Kemal’in iradesi ile, satılmış bazı Osmanlı padişahlarının acizliği nedeniyle kurtuluş savaşına girmiş ecdadın torunlarıyız. 

Yıkıldı bütün düzen, hırsıza, yandaşa, namussuza, haramzadelere ve haramilere geçit yok artık korku yıkıldı. 

Yaşasın Mustafa Kemal Atatürk’ün cumhuriyeti.