Kimi sucu, kimi tahsilat görevlisi, kimi tiyatrocu, kimi itfaiyeci, kimi o zamanın adı ile odacı,  topu topu 8-9 kişiler…

Öyle veya böyle toplanmışlardı..

Resmi törenlerde, bayrak törenlerinde görevlerini yapıyorlar. Bir oradan bir oraya gidiyorlar.

O günlerde festivallerin, şenliklerin, törenlerin bol olduğu günler.

Bu günkü gibi bayram törenlerinin yasaklandığı Mehter takımlarının boy boy kiralandığı, merdiven altı takımlarının olmadığı zamanlardı.

Rahmetli Kazım Türkmen’in görev yaptığı dönemlerde ama bir türlü genişletemediği Bandonun sesini duyurmak yine bana düşmüştü o zamanlar.

Hürriyet Haber Ajansının muhabiri olarak görev yapıyordum.

O zamanlar vizyona yeni girmiş Selamsız Bandosu filmi oynuyordu.

Türk sinemasının önemli eserlerinden biridir detayına girmeye gerek yok.

Küçük iskele çıkışında ki Atatürk anıtı önünde, Cuma günü bayrak töreni sırasında bir resim çekip ‘Ordu’nun Selamsız Bandosu’ diye bir haber yapıp hepsinin ayrı ayrı birimlerde çalıştığını vurgulayarak servis etmiştim.

Ertesi gün Hürriyet’in birinci sayfasından manşet altından haberim yayınlanmıştı.

O haberin etkisi ile birçok il de Belediye Bandosu kurulduğuna ve genişletildiğine şahit olmuştum.

Gel zaman git zaman Seyit Torun zamanında Bando güçlendirildi hatta eski bando astsubayı bandonun başına atanarak profesyonel işler yapmaya başlamışlardı.

Şehrin muhtelif yerlerinde bayramlarda özel günlerde konserler veriyor ve büyük beğeni topluyorlardı.

Şimdi ne oldu; Koca şehrin bandosu yok edildi…

Bütün değerlerimizi bir başka değer üzerinden sözde yok etmenin peşine düştüler.

Paşaların paşaları da Ordu ile özleşmiş birçok şeyi geriye atıp yok etmenin peşine düşüp kafasına göre birçok şeyi gerçekleştirdi.

O filimde ki yönetici gibi bandonun kıymetini bilmeyip sırtınızı döndünüz. Mehter hayranlığınızı abartarak tarihin en şanlı Ordusunun Mehteran takımına da haksızlık edip yanlış bakılmasını sağlıyorsunuz. 

Bütün değerleri birer birer yok etmeye azimli olsanız da bazı şeyleri yok edemiyorsunuz

Atatürk gibi, Cumhuriyet gibi…