Yaşadığımız ülkemizin nimetlerinden istifade ettiğimiz yaz günlerimizde, dün bugün hafızamızdan kaybolmuş anin keyfini çıkararak günü akşam, akşamı sabah ederek tükettiğimiz hayat.

Dün dünde kaldı cancağızım yeni günde yeni şeyler söylemeli dercesine hayatın içinde bir o tarafa, bir bu tarafa savrulup günümüzü gün ettiğimiz bu günlerimde  üst düzey bir devlet yöneticimizle yaptığımız sohbet hafızamı yenilememe sebep oldu.

Aziz vatanımı kanlarıyla bayraklaştıran, ülkemiz düşmanlarımızın mermilerine, mayınlarına bizler için göğüslerini siper eden asker, polis, öğretmen, imam velhasıl vatanımız için milletimiz için şehadete yürümüş Türk milletimizin kahramanları…

Sizlerin o günlerde verdiği mücadele neticesinde bugün vatan toprağımızın her karışı bugün sayenizde tekrar kuşların öttüğü çiçeklerin güllerin açtığı, şanlı bayrağımız daha bir güzel nazlı nazlı dalgalanmaya başladı.

Gözlerimi kapattım sizlerin o günlerini hayal etmek istedim. Ölümün kol gezdiği dağlarda karların içinde parmağı tetikte bekleyen Mehmet’imi, dağların zirvelerinde köy okulunun önünde öğrencisini bekleyen öğretmen Ayşe’yi camide cemaatini bekleyen imam Ahmet’i düşündüm tüylerim diken diken gözlerimde yaş dilim lal.

Gözlerimi kapatmakla kahramanlarımızın verdiği mücadeleyi hayal etmek ne mümkün, kalleş pusularda inançla, imanla göğsünü siper etmek, şehadete yürümek, Allahım.

Bugün her karış toprağında huzur içinde yaşadığım cennet vatanı bizler için tekrar vatanlaştıran ŞEHİTLERİM, sizleri unutursak kanımız kurusun.

Sözümün kıymetini kaybettiği, kalp atışlarımın tavan yaptığı şuanda sizleri minnet ve şükranla yad etmenin hazzı ile ellerimi dualarımla semaya açtım.

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE