Milletimize sıkılan kahpe kurşunlara göğsünü siper eden Kahramanımızı Rahmani Rahime kelimei şahadet getirerek uğurladık.

Vatanımızı bölmek için içerden ve dışarıdan yıkmak isteyen hainlere Milletimiz Ünye meydanından gür sesiyle Allahu Ekber, Allahu Ekber nidalarıyla tüm hainlere gerekli cevabını verdi.

Ünye meydanında, Kahraman şehidimize son görevimizi yerine getirirken, meydana şehidimize son görev için toplanan kalabalığın başı dik, göğüsleri kabarık, millet olma şuuru ve kararlılığı gözlerinde çelik gibi Şehidini gururla uğurladı. Saatlerdir yazıyorum tekrar siliyorum, yazıyorum siliyorum, kelimeler bir kahramanın ardından kifayetsiz kalıyor, kelimeler bir kahramanın ardından boğazımda düğümleniyor.

Hani derler ya sözün anlamını yitirdiği anlar vardır, şuan o an benim için.

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE.

BU VATAN KİMİN?

Bu vatan toprağın kara bağrında

Sıradağlar gibi duranlarındır.

Bir tarih boyunca onun uğrunda 

Kendini tarihe verenlerindir.

Tutuşup kül olan ocaklarından, 

Şahlanıp köpüren ırmaklarından,

Hudutta gaza bayraklarından 

Alnına ışıklar vuranlarındır.

Ardına bakmadan yollara düşen

Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan

Huduttan hududa yol bulup koşan, 

Cepheden cepheyi soranlarındır.

İleri atılıp sellercesine

Göğsünden vurulup tam ercesine,

Bir gül bahçesine girercesine,

Şu kara toprağa girenlerindir.

Tarihin dilinden düşmez bu destan,

Nehirler gazidir, dağlar kahraman,

Her taşı yakut olan bu vatan,

Can verme sırrına erenlerindir.

Gökyay'ım ne yazsan ziyade değil

Bu sevgi bir kuru ifade değil,

Sencileyin hasmı rüyada değil 

Topun namlusundan görenlerindir ...