Çocukken ben sapsarı kıvır kıvır saçlarla, sen mavi gözlerinle bir tarafımızın Selanik olduğunu hemen belli ederdik.

Aynı yıl doğumlu olduğumuz için ve evlerimizin arasında sadece tek bir ev bulunduğu için kimin evi ise fark etmez dalardık içeri.

Sen bizim bahçeden portakal, mandalina alırken, ben Hamiye yengenin sütlü yumurta kızartmasına dayanırdım.

Hacı Osman'ın heybetli atının üstünde gezdirilirken biz ancak gıpta ile bakardık. Çünkü korkardık ata binmeye...

Düz mahallenin sıcak ve samimi ortamında arkadaşlarımızla, ağbilerimizle güvenli bir çocukluk ve gençlik geçirdik.

Daha dün gibi, yine Rum evleri, sokaklar dostlar, aileler gözümüzün önünde.

Zamanı gelen gitti diyorduk, be birader senin zamanın gelmeden yaşanacak o kadar güzel günler varken acelen neydi?

Saray mahallesin de ki eski Kız Meslek Lisesi binasında açılan Yüksek Okulda Motor bölümünde okurken de nice anılarımız oldu. Ben gazetecilik yaparken Motor bölümün de okumam komik gelirdi çok arkadaşa. 

Düz mahalleli olarak hep bir arada sırt sırta durduk. 59 yıllık yaşamımızda ne bir kötü söz ne de kavgamız oldu.

Güzel kibar, naif, iyi kalpli kardeşim.

İnanıyorum ki mekanın nurlar içinde cennet olacak.

Bizden önce gidenlere, büyüklerimize, sevdiklerimize, arkadaşlarımıza selam söyle.

Elbette eninde sonunda buluşacağız, elbette yine hasrete son vereceğiz 

Uğurum, uğurlar olsun...

Melekler yoldaşın olsun...