Depremin üzerinden günler geçti ne ölüsü ne dirisi bulunmayan binlerce insan var. Sahipsiz diye gömülenlerin sayısı bile açıklanmıyor.

Binlerce aile DNA vererek sonuç bekliyor ama bunun bile ne zaman sonuçlanacağı belli değil. Acılar bile yaşanamıyor.

Bunlardan birileri de Ordulu arkadaşımız Bülent Ömür, eşi ve kızından ne ölü ne diri olarak aile haber alabildi.

HELALİK almak için ne yapıyorsunuz ne yaptınız?

Bu Kızılay, bu AFAD, bu yöneticilerle mi helallik istiyorsunuz? 

Birileri çıkıp diriye bile sahip çıkamayanlar bugün itibarı ile  çadır sorunu yaşatanlar,  ölülerle uğraşır mı diye bilir.

Bakın bu kez ateş düştüğü yeri yakmayacak.

Bu ateş hepimizi yakacak.

Bu ahlar bu acılar sorumsuzları bulacaktır bir gün, inanıyoruz. 

Diriden alınmayan helalliği , hayatını kaybedenlerden nasıl alacağız?

Hele ki onların ailelerine ne anlatacağız.

Deprem oldu karnım doydu, sıcak bir yer buldum diye iktidara güzelleme yapan insanlık dışı güruh neden açım neden soğuktaydım deme aklını yakalamadıkça, bizim eziyetimiz bitmeyecek. 

Ağustos 2021 yılında yandaş Hürriyet gazetesinde şu haber yer alıyordu.

  "17 Ağustos depreminin 22. yıl dönümü... 5 bin 840 kişi hâlâ kayıp."

Bu depremin kayıp sayılarını da 22 yıl sonra mı öğreneceğiz?