Biz nasıl bir millet olduk? Arkadaş bir türlü anlayamıyorum. Bir gazeteci olarak her sabah uyandığımda, anasını, babasını, ailesini katleden katledene. Eşini, çoluğunu çocuğunu katleden katledene haberlerini okuyup, izleyince yerin dibine giriyorum.

Çarşıda, pazarda, yolda, izde, trafikte, alış veriş merkezlerinde birbirine kıyan kıyana. Yoksulluktan evine ekmek götüremeyip ailesini ve kendini imha eden edene. Sahi daha hangi birini sayayım.

Sevgili cinayetleri, taciz ve cinsel istismar olayları, boşanma davalarının getirdiği olumsuz gelişmeler, baktıkça gerçekten şirazemizi kaybettiğimizin bir göstergesi değil mi?

Kafamızı evden dışarı çıkardığımızda artık bıçak sırtında gezdiğimizi hissediyoruz. Kimin kime ne kötülük yapacağı an meselesi. Bu memlekette artık keyfiyetten adam öldürenler bile kol gezmeye başladı.

İktidara ve muhalefete baktığımızda bir yanımız bahar bahçe, bir yanımız cehennemin dibi. Onlara göre insanların refah payının artırılması yönünde proje üstüne proje, bir yandan da cinnet üstüne cinnet.

İnsanlar, nasıl bu hale geliyor? Anlamış değilim. Memurundan tutun, esnafından çıkın, ölen ölen, öldüren öldürene! Bu nasıl bir haldir anlamış değiliz.

Bu arada aldatmaların ikinci planda yer almasına rağmen ekonomik krizlerden dolayı boşanan boşanana. Mahkemelerde icra, boşanma ve cinayet davaları zirveyi bırakmıyor. Bu hale nasıl geldik? Sorusunun cevabını verebilecek bir babayiğit var ise lütfen ortaya çıksın.

İnsanlara güvenmeyi o kadar çok özledik ki, bu yüzden yalnız ve tek başına yaşamak sanki yeni bir kültürümüz oldu. Bunu da başarabilmek tabi ayrı bir kabiliyet istiyor.

İnsan yetiştirmek konusunda nerede hata yapıyoruz? Buna bir bakmak lazım diyeceğim de sahi bu konuda da yeterince çok geç kalmadık mı? Acaba…

Mevzu çok derin ama gerçekten biz nasıl bir millet olmaya başladık?