"Lâfla peynir gemisi yürümez." Derler.

Öyle yada böyle oturmuşsan o koltuğa,

Almışsan yetkiyi, arkan kuvvetli,

Sırtını dayadığın dağ ne kadar büyükse, o kadar yücesin.

Üzerinde takım elbise, boynunda kravat,

Hele etrafına duvar olmuş, bir güruh varsa,

Hoş cümleler kurabiliyorsan,

Takılma hiçbir şeye, devam et iyi yoldasın.

Kılını kıpırdatmana gerek yok.

Sorgulayan yok nasıl olsa, alkışlayan çok.

Kimseye beş kuruşluk bir faydan olmasa bile,

İşler tıkırında demektir.

***

Bir zamanlar İstanbul’da Aksi Yusuf adında bir peynir tüccarı varmış. Bu tüccar çıkarcı ve cimri kişiymiş. Trakya'dan getirdiği peynirleri İstanbul'da satar, artanı da deniz yoluyla İzmir'e gönderirmiş.

İzmir'e taşıma ücretini peşin vermeyerek kaptanları yalanlarıyla oyalar durur. "Hele peynirler sağ salim varsın, istediğiniz parayı fazla fazla veririm" diye vaatlerde bulunurmuş.

Birkaç kez aldanan gemi kaptanlarından birisi yine İzmir'e doğru yola çıkmak üzere iken, ”Efendi, tayfalarıma para ödeyeceğim. Gemimin kalkması için masrafım var. Parayı peşin ödemezsen Sarayburnu'nu bile dönmem.

Aksi Yusuf "Hele peynirler sağ salim varsın?" demeye başlayacakmış ki, Gemici “Efendi "Lâfla peynir gemisi yürümez." sözünü yapıştırıvermiş ve sözlerine "Geminin yürümesi için kömür lâzım, yağ lâzım." diyerek devam etmiş.

Bu sözler üzerine Aksi Yusuf parayı ödemiş. O gün akşama kadar şu tek cümleyi sayıklayıp durmuş.

"LÂFLA PEYNİR GEMİSİ YÜRÜMEZ HA!"

***

"Lâfla peynir gemisi yürümez." Derler.

Yürüyor.

İcraat yok ama yürüdüğüne şahit oluyoruz.

Baktınız mı etrafınıza?

Ne oldu?

Ne değişti bu güne kadar?

Gemi bir arpa boyu yol aldı mı?

Peynir küflendi, yenecek gibi değil, tadı bozuldu artık…

Yemeyin…

Yutmayın artık…