Irak'ın işgali sırasında Bağdat sokaklarında devriye gezen üç Amerikan askeri, bir dükkânda alışveriş yaparken bir ses duyulmuş: 
- Kahrolsun Amerika!.. 
Askerler hemen silahlara silahlara davranıp, etrafa bakınmışlar ve sesin bir papağandan geldiğini görünce, devriye komutanı Iraklı bakkalı tehdit etmiş: 
- Bu papağanı buradan yok et!.. Yarın geldiğimizde görürsek; seni mahvederiz!.. 
Askerler gittikten sonra, Iraklı bakkal kara kara düşünmeye başlamış: 
- Ulan bu papağanı da çok seviyorum, şimdi ne yapacağım ben? 
Kara kara düşünen bakkalın aklına, cami imamının papağanı gelmiş. Hemen imamın yanına koşan bakkal, başından geçenleri anlattıktan sonra bir öneride bulunmuş: 
- Hocam, eğer sakıncası yoksa; papağanları değiştirelim. 
Hoca kabul edince, papağanları değiştirmişler. Ertesi gün dükkâna gelen işgalci Amerikan askerleri, papağanı görünce; devriye komutanı öfkeyle bağırmış: 
- Biz sana bu papağanı yok edeceksin demedik mi? 
Iraklı bakkal boynunu bükerek cevap vermiş: 
- Bu papağan, dünkü papağan değil. 
Demiş ama, Amerikan askerlerine inandıramamış. Devriye komutanı demiş ki: 
- Ben şimdi anlarım bunun dünkü papağan olup, olmadığını!.. 
Ve papağanın tekrarlamasını umarak bağırmış: 
- Kahrolsun Amerika!.. 
Papağan hiç sesini çıkarmamış. Sivri zekalı komutan, dükkânda bulunan herkesin bağırmasını isteyince; hep birlikte bağırmaya başlamışlar: 
- Kahrolsun Amerika!.. 
Papağanda çıt yok. 
- Kahrolsun Amerika!.. 
Papağanda tık yok. 
- Kahrolsun Amerika!.. 
Papağanda yine ses yok. Son bir umutla, bir daha bağırmışlar: 
- Kahrolsun Amerika!.. 
Papağan dayanamayıp dile gelmiş: 
- Amiiinnn evlatlarııımmm!.. 

Osman Demirci Hoca'ya sormuşlar:
-Hocam, at nalını evimizin kapısına assak uğur getirir mi?
Demirci Hoca:
-Zannetmiyorum, diye cevap vermiş. O nallardan her atta dört tane var ama bütün gün kamçı yiyip duruyorlar.

At nalının uğur getirmeyeceğini hepimiz biliriz. Ancak mesele at nalı değil, bu suale verilen ince, latif, nüktedan bir cevaptır.

KİBİRLİYE HADDİNİ BİLDİRECEKSİN

ABD'li Senatör, uçakta yanında oturan genç kıza;

-Ben senatörüm, yolumuz uzun, benden bir şeyler öğrenmek için konuşmak ister misin?

Kız; okuduğu kitaptan yavaşça kaldırmış başını;

-Ne hakkında konuşacağız, ve ne öğreneceğim sizden Bay Senatör?...

Senatör kasılmış;

-Ne bileyim; her şey... Küresel ısınma, çevre, hayvan hakları, doğayı koruma. ekonomi, devlet yönetimi, dış politika, kadın-erkek ayrımcılığı...

-Tamam, demiş genç kız. Gerçekten ilginç konular bunlar öğrenmek isterim ama önce küçük bir sorum olacak size.

Gülümsemiş Senatör;

-Sor bakalım, demiş babacan bir tavırla...

Kız tane tane; 

-Bir eşek, bir inek, bir keçi; üçü de beslenmek için yalnızca ot yer değil mi?

-Evet, demiş Senatör gülerek;

-Yalnızca ot yerler.

Kız kaşlarını kaldırmış;

-Ama eşek kestane gibi, inek kaysı marmelâtı gibi, keçi ise siyah zeytin gibi pisler.. Neden acaba?

Senatör kaşlarını kaldırmış ve

-Çok ilginç, bilmiyordum, demiş...

-İşte, demiş genç kız;

-Bir halttan anlamıyorsunuz, kalkmış bana küresel ısınma, doğa moğa, çevre mevre, siyaset miyaset. 

Salaklara saklayın siz bu masalları... İyi uçuşlar Bay Senatör.