ÜRETMEZSEN YOK OLURSUN

İstanbul Sanayi Odası (İSO) tarafından düzenlendi.

Sonuçlar açıklandı.

İlk 500’de 2 firmamız var.

İkinci 500’de ise 3 firma,

Ordulu.

İlk 500 ve İkinci 500 Büyük Sanayi Kuruluşu” arasına giren Ordulu sanayi kuruluşlarına plaket takdim edildi.

Bu kenti yönetenler sıralamaya giren firmalarımıza güzel, hoşa gidecek cümleler kurdular.

Lakin yıllardan beri neden artmıyor.

Oysa bu memleketin ekonomisi fındığa dayalı. Fındıkla yatıp, fındıkla kalkıyoruz yıllardır.

Organize Sanayi Bölgesinde devasa boyutlarda onlarca fındık kırma fabrikasına sahip memleketimde ekonomiye damga vuran firmalarımızın sayıların artmama nedenini hiç konuşmadılar.

Fındıkkabuğunu doldurmayan cümleler kurmak yerine, yıllardan beri ürettiğimiz fındığımızı sahip çıkıp, değerlendirseydik çok daha fazla yol kat etmiştik.

***

Zorlu bir dönemden geçiyoruz.

Sanayici bir yandan ayakta durmaya çalışırken, diğer yandan üretip, ülke ekonomisine katkı sunmaya çalışıyor.

Onlar Ordu ekonomisinin lokomotifi konumundaki firmalarımız.

Her zaman üretmediğimiz için şikâyet ederken, sanayicinin 2019 yılının zorlu koşullarında göstermiş olduğu performans alkışa değer.

Sanayici bugünkü Covid-19 pandemi koşullarında görüldüğü gibi bir yıl önce de zorluklara rağmen ekonomideki en temel işlevi olan üretmeyi sürdürüp, aş ve iş yaratmayı başarmışlardır. 

OTSO binasında düzenlenen törende, ilk 500’e giren 2, ikinci 500’e giren 3 Ordulu firma ile Ordu’daki 5 sağlık kuruluşu yöneticilerine teşekkür plaketi sunuldu.

Keşke daha fazla olsalar.

Keşke daha fazla desteklenseler.

Üretmek gerek.

İstihdam gerek.

Kurtuluşumuzun tek çaresi üretmektir.

Cekli, caklı cümleler kurmaktan vazgeçin artık.

Atatürk’ün ‘tam bağımsızlık ancak ekonomik bağımsızlıkla mümkündür’ sözünün acilen uygulanması gerektiği günler geçiriyoruz aslında.

Ki; "kıyıya vuruncaya kadar balık suyun farkında değildir"

Üretirsen var olursun, üretmezsen yok olursun.

ÇARŞAMBA PAZARI

Ordu Millet düzü bir zamanlar her türlü spor karşılaşmaları, bayramlar ve parti mitingleri yapılan bataklıktan doldurulmuş bir futbol sahası büyüklüğünde geniş ve düz bir alan olduğunu öğrendik tarihimizden.

Ardından da köylü kadınların ürettikleri ürünleri sattıkları Çarşamba Pazarı haline gelmiş.

Şimdilerde Çarşamba pazarında yeni bir proje için çalışmalar başladı. 

Esnaf tahliye edildi. 

6 ay içerisinde tamamlanacak deniliyor.

Lakin ben bir şeye dikkat çekmek isterim.  O bölge karmakarışık. Yoğunluk çok fazla yaşanıyor. Etrafı kalabalık. Cadde ve sokaklar dar. Hemen yukarısı Valilik binası.  Yanında PTT. Karşısında yüzlerce aracın park ettiği otopark. Aynı zamanda partilerin miting alanı. Ordu dışından biz ziyaret eden vatandaşların ilk karşılaştığı mekânların olduğu yol, Boztepe’ye çıkış güzergâhı.

Bunun yanında şehir doğuya doğru genişledi. Yeni Valilik binası, Emniyet binası Adliye, SSK gibi vs. devlet daireleri hemen hemen aynı bölgede.

Keşke yetkili birisi çıksa da, dese ki, Çarşamba Pazarının bulunduğu alan ve otoparkın bulunduğu alanı birleştirip, yapacağımız düzenlemeyle halkın zaman geçireceği bir park haline getireceğiz.

Vatandaş oturup nefes alacak burada.

Vatandaş sosyalleşecek ağaçların gölgesinde, Ordu’nun gurur duyacağı bir alan olacak burası.

***

Der mi; bilmem. Oysa bu bir fırsattır. Umarım düşünür.

Ama ola ki demedi.

İnşallah adam gibi bir proje uygulanır.

İnşallah herkesi, özellikle Orduluları memnun eden bir şey çıkar ortaya.

Akıbeti ya tahıl pazarı gibi olursa?

Ya gelen beğenmez de yıkarsa?

Gitmeden yeniden yaparsa?

Nasıl olsa kendi ceplerinden çıkmıyor, ya vatandaşın parası çar çur edilirse?

Bizim memlekette her şey olur bilirsiniz. Betona karşı bir sempatimiz var.

Bekleyip göreceğiz.

Lakin niye yalan söyleyeyim, benim elim yüreğimde…

30 TL

“Denizlerde kayıklar,

Kızlar fındık ayıklar.

Sevenler sevdiğini,

Gece gündüz sayıklar.”

Üretici memnun.

Fındık fiyatı gün gün yükselişte. Vatandaşın cebi para görmüş olmalı ki, caddede, sokakta, evde, kahvede fındığı ağzına alan yok.

Eskisi gibi çatlak sesler duyulmuyor.

Buna da şükür derken çıktı birisi dedi ki;

“30 TL’yi görecek”

Tüm Köy-Sen Ordu Şubesi Başkanı Zekayi Sağra.

Rekolte yüksek değil.

Tüccar, ihracatçı direniyor.

İktidar-ihracatçı ittifakı başarılı olamayacak.

Üretici emeğinin, ürününün değerini istiyor.

Fındık fiyatını yükseltmek zorunda kalacaklar.

Fındık fiyatı 30 TL’yi görecek.

Çözüm: “Üreticiler pazara fındık indirmemeleri ya da gereksinimleri kadar indirmeleri gerekiyor.”

Ne günleri yaşıyoruz inanmak mümkün değil.

Fındık para ediyor

Fındık yüz güldürüyor.

Rüyamda görsem inanmazdım…

“TEK MİLLET, İKİ DEVLET”

Azerbaycan ve Ermenistan arasındaki tartışmalı Dağlık Karabağ'da başlayan çatışmalar devam ediyor. Ermenistan'ın ardından Azerbaycan'da da seferberlik ilan edilmiş durumda. 

Dağlık Karabağ sorunu ne zaman, nasıl başladı?

Azerbaycan-Ermenistan çatışmasının kökeni 20. yüzyılın başlarına dayanıyor. Sovyetler Birliği döneminde, Josef Stalin Azerbaycan sınırları içinde bulunan Dağlık Karabağ’da bir Ermeni özerk bölgesi oluşturma kararı verdi. Bunun için farklı bölgelerden çok sayıda Ermeni'yi buraya yerleştirdi. Rusların bu politikası kanlı meyvelerini 90'lı yılların sonunda vermeye başladı.

Sovyetler Birliği zayıflamaya başlayınca, Ermeniler Karabağ'ın Sovyet Azerbaycan'dan Sovyet Ermenistan'a devredilmesine ilişkin taleplerini dillendirdiler. İki toplum arasındaki anlaşmazlık çatışmaya, 1990'lı yılların başlarında da geniş çaplı savaşa dönüştü.

Rusların desteğini de alan Ermeniler, 1991’de Hankendi’ni, 1992’de Şuşa ve Hocalı’yı işgal etti. Daha sonra Laçın, Hocavend, Kelbecer ve Ağdere'yi de ele geçiren Ermeniler, 1993'te Ağdam'a girdi. Ağdam'ı, Cebrayıl, Fuzuli, Gubadlı ve Zengilan illerinin işgali izledi. Ermeniler bu süreçte Azerbaycan Türklerine karşı katliamlar yaptı. Azerbaycan topraklarının yüzde 20'si işgal edildi, 1 milyona yakın Azerbaycanlı da yaşadıkları bölgeleri terk etmek zorunda kaldı.