Ben şahsen hırstıysan yortusu olarak algılıyorum. Adını KARA CUMA koydukları çılgın alışveriş. Yıllardır kurtulamadığımız asimilasyona bir yenisi eklendi. Benim mübarek CUMA m Müslümanın Bayramı CUMA çılgın alışverişe döndürüldü.

Şükürler olsun ki CUMA biz Müslümanların kutsal günü. Bu alışveriş gününe tarihte ilk defa 1961 yılında gazetelerde Black Friday olarak bahsedilmiştir. O günde, Philadelphia'da, alışverişten dolayı oluşan yoğun trafik ve zorluklar nedeniyle bu isim verilmiştir. Son yıllarda, bu gün, hem insanlar hem de mağazalar için olumlu şekilde karşılanmaktadır. Oysa Hepimiz alışveriş ediyoruz ve birbirimizi alışverişe dâvet ediyoruz.

Yeniçağın yeni adıyla hepimiz TÜKETİCİYİZ. Her ne kadar farklı ürünlere ihtiyacımız olsa da çok önemli bir gerçekten haberdar değiliz. İhtiyacımız olmayan şeylere olan ihtiyacımız neden? Birbirimizin aldığını gereksiz kılan eleştiriler yapıyor, bazen de ihtiyacım yok diye düşünenleri tuhaf buluyoruz.

Oysa ihtiyaç dediğimiz şeyler herkese göre farklılık arz eder. Kimine göre yaşlanma karşıtı krem, kimine göre indirime girmiş bir ütü, kimine göreyse bâzı marketlerde ancak promosyon zamanı daha düşük fiyatlara bulunabilen şemsiye bir ihtiyaç olabilir.

Bizi asıl tüketici kılan, paradan önce zamanı tüketiyor olmamızdır. Çılgınca, hiç düşünmeden, umarsızca, hesapsız yapılan alışverişlerde gerçek sarfiyat, ziyan ve israf kolayca harcadığımız zamandır.

Tüketim tüketerek başlar Alışveriş; ihtiyaçlarımızı gidermek için zaman ve para sınırlılıkları olan bir sarfiyat mecburiyetidir. Güncel lisanla ise alışveriş içten gelen alma ve verme dürtüsüdür; dürtü sel ve dolayısıyla engellenmesi oldukça güç olan, ertelenmeye karşı dirençli, tüketimi hayatın merkezine oturtan bir duygu coşmasıdır. Birbirimizi çaya dâvet ederdik, birlikte örgüler örerdik, sıkıldığımızda komşumuzun sıcak bir ıhlamurunu içmeye giderdik ama artık…

Artık birbirimizi alışverişe dâvet ediyoruz. Bir araya gelen dostlarımızla aldıklarımızı, kaça aldığımızı, daha ucuza nereden alabileceğimizi, nerede bulabileceğimizi, ilanları nerelerden gördüğümüzü konuşuyoruz. Alışveriş etmesek de, arkadaşımızla ne zaman alışveriş edebileceğimizin hayâli kuruluyor çayın yanına bisküvi tadında…

Asla misafir reddi olmayan bir kültürün insanları olarak, kocaman ve süslü sofralar kurmak için yine ve yeniden alışverişe çıkıyoruz, misafirimiz için ve misafiri reddederek Ben Cuma mı kimseye alet ettirmem.