Bizim Orduda gazeteciliğin raconu, ilkesi, sirkesi yoktur.

Kitabına uyduracaksın.

Bizim buralarda aşağıda eşeğin ölmesi

önemli değil yukardaki atlara bakacaksın.Atlara binen cokeyleri pohpohlayıp arpanı alacaksın.

Dışarılarda, çay ocaklarında , camii avlularında siyasilere, başkanlara, müdürlere hakaret etmek, küfür etmek önemli değildir..

Küfür ettiklerinin koluna girmek te çok sorun teşkil etmez.

Nasılsa alan memnun satan memnundur.

Yerel tv lere bakın. Kaç tane bu işi bilen adam vardır. Yerel gazetelere bakın kaç tane bu kentin sorunlarını yazan vardır.

Bu Orduda topu görüp kabak zannedenler spor yorumcusu, spor yazarı.

Böyle oluyor bizim buralarda gazetecilik. İyide oluyor..

Okumayan, sorgulamayan, birilerinin haber bülteni olmaktan öte gidemeyenlerin oluşturduğu basın sektörü

Başarısız kurum müdürlerini omuzlayıp harçlıklarını kapan basıncılar

Dün söylediğinden bugün çark eden sözde medyacıklarla bu iş bu kadar gider.

Ordu basını düzelirmi derseniz umut yok. Yani klinik vaka..

Ordu basını kendine gelirmi derseniz. Zor.. 

İyi organize oluyorlar. İyi kamuflaj oluyorlar..

Dün Seyitçiydiler, bugün Enverci kesildiler. Dün engine bilmem ne diyorlardı bugün Engin denizlerde yüzmeye çalışıyorlar..Dün Oktay Çanağı eleştirenler bugün “çanak “ tutmaya başladılar.

Dün fetoculardı bugün Fatocu oldular.

Bu memleket için bu kent için söyleyebilecek tek bir sözleri, cümleleri, kelimeleri olmadı için.

Dağarcıklarında husumet, dedikodu, gammaz gibi ulvi değerlere hiç ihanet etmezler.

İşte böyle oluyor bizim buralarda basın , masın işleri.

Katlanıyoruz..

Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan demişya atalarımızdan biri..

İlke, sirke, zeytinyağı, çiçekyağı olmayınca bu kadarada şükür etmek lazım..