15 Temmuz akşamı bu ülkede bir darbe girişimi

odlumu.. Oldu..

Kısa sürede Darbeciler sepetlara doldumu ..

Doldu.

Bir sürü masum gençler ödlümü.. Öldü..

Ve biz bir anda Ordu B.şehir yerleşkesinin adını

Demokrasi meydanı koydukmu. Koyduk.

Başladık demokrasi nöbeti tutmaya.

Önce hep birlikte tuttuk. Sonra bölüm bölüm

tuttuk. En sonrada dötünden korkanlar tutmaya başladı.

Biz bayrağımızı elimize alarak sallamaya

başladık. Birileri kıç korkusundan bayrak sallamaya

başladılar.

Ve ne ilginçtirki 26 gün nöbet tuttuk diyenler

şimdi birbirlerini ihbar ediyorlar, kendilerini kurtarmak

adına.

Demokrasi meydanı Halil İbrahim sofrası gibiydi.

Sanırsınızki ülkede darbe olmamışta Belediyeler

vatandaşa bayram etkinliği sunuyor..

O meydanlarada tam 26 gün bizim paralarımız

Fetö taşeronlarının pis midelerini doldurdu.

Tam 26 gün.

Biz yine aynıyız. Dün aynıydık, bugün

değişmedik.

Söz konusu vatan , bayrak , topraksa gene

koşarız o meydanlara ama takiye yapmayız.

Puştluk onlarda.

Ama üzüldüğüm bir şey var.

Bugün hala bu ölüm korkusundan ders

almayanlar var.Hala hiç ölmeyeceklermiş gibi fırıldaklara

devam edenler var.

Ama dedimya puştluk onlarda.

Biz aynıyız..