Bayram değil, seyran değil eniştem beni niye öptü diyeceğim ama

Bayrama birkaç gün kaldı.

Salı arife.

Çarşamba bayramın ilk günü.

Memleketin her yanından binlerce vatandaş Ordu’yu özlemiş akın akın geliyorken,

Gelmişken Boztepe’ye çıkıp temiz havayı ciğerlerine çekip, ince belli bardakta demli bir çayın hayalini kurarken,

Hadi buyurun cenaze namazına.

Teleferik bakıma alınmış.

Hem de Pazar günü.

Hem de 9 günlük tatilin keyfini çıkarmaya hazırlanırken.

Planlı bakım mıdır,

Yoksa değil midir bilmiyorum.

Lakin tüm memleketin tatil ortamında olduğu bir zamanda, üstelik pazar günü bakım yapmak nasıl bir akıldır anlamak mümkün değil.

***

“Ordu, mavi ve yeşili birleştiren, isterseniz sakinliğinde kuş seslerini dinleyebileceğiniz, isterseniz de kalabalık caddelerinde dolaşabileceğiniz, temiz havasıyla ciğerlerinizin bayram edeceği görülmeye değer harika bir şehir.”

“Teleferik hattıyla çıkış ve inişlerde mükemmel bir deniz ve şehir manzarasının tadını çıkarabilirsiniz. Ayrıca tam altınızdaki fındık bahçelerini ve hasat mevsimine denk gelirseniz serilmiş tonlarca fındığı da görebilirsiniz.”

Böyle yazmış Ordu’ya gelen, gezen, gören bir turist kardeşimiz.

***

Kardeşim, önümüzde 9 günlük tatil var.

Vatandaş memleketini özlemiş gelecek, bu aşikâr.

Gelmişken heveslerini de yaşamak planını yaparken,

Sen tut, teleferik’i pazar günü bakıma al.

***

Ne diyelim buna bilemedim.

İş bilmezlik,

Hesap, kitapsızlıktır bu.

Plansız, programsız,

Öngörüsüz bir bakışla hareket edilemez.

Sonra vatandaşın hevesi böyle kursağında kalır.

Ki; yazıktır, bu memleketin insanı hak etmiyor bu kadarını.