Yetmiyor, yetmiyor, yetmiyor…

Ne yapsın emekli.

Sen tut, en güzel yıllarını çalış dur,

Aslanlar gibi vergini de öde.

Gençliğini harca,

Ömrünü çalışarak bitir.

Rahat ederim,

Gezer tozarım,

Kafama göre takılır,

Yatar yuvarlanırım diye düşünerek emekli ol.

Sonra gör ki; öyle olmuyor o işler.

Adam gibi yaşamak için para lazım, 

Ananın ak sütü gibi hak ettiğin maaşa zam gelecek diye bekle dur.

Zam hayal kırıklığı.

***

Ne yapsın emekli.

Simit olmuş 10 TL,

Ekmek 7.50 TL.

Bir bardak çay içmek için 10 TL’yi gözden çıkarırsında,

İkincisini söylemek için yürek ister.

Meyvesi sebzesi, tavuğu, eti, sütü, peyniri

İğneden ipliğe hiçbir şeyin fiyatı yerinde durmuyor.

Her şeyin fiyatı giderek artıyor.

Yemese olmuyor.

Karnı doymuyor.

Elinde faturalar vezne kuyruğunda.

Bunun elektriği var, suyu var, doğalgazı var, var da var…

Hadi bir de kiraysa oturduğun ev, Allah güç kuvvet versin.

Yetmiyor, yetmiyor, yetmiyor.

Yetişmiyor…

***

Yazık be kardeşim.

Fiyatlar yerinde durmuyor, yükseliyor.

Maaşlar gün gün eriyor.

Ne yapsın emekli.

Ölsün mü?