Yazık be.

Adam yıllarca adam gibi çalışmış durmuş.

Ömrünün en güzel zamanlarını çalışarak yemiş bitirmiş.

Emekli olup rahat etmeyi hayal ederken, sen tut adama deki;

“Al şu 7.500 TL’yi. Emeklilikte kurduğun tüm hayalleri gerçekleştir.”

7.500 TL. Bu paraya hayatını devam ettiren o kadar çok emekli var ki.

Her gün için 250 TL harcayacaksın ona göre, yoksa aç kalırsın.

***

Bunun içinde doğalgaz var.

Elektrik var.

Su var.

Mutfak masrafı, sebzesi, meyvesi var.

Giyimi, elbisesi var.

Ayakkabısı var.

Ulaşım var.

Okutuyorsa çocukların okul masrafları var.

Eğer başını sokacak kendi evi yoksa kirası var.

Tiyatro yok.

Sinema yok.

Bir cafeye girip acı kahve içmek yok.

Bir lokantaya girip pilav üstü döner, yada bol acılı lahmacun yok.

Ne yaz, ne kış tatil hiç yok. Yok oğlu, yok.

Emekli hayat pahalılığına karşı yaşamak için çare ararken,

Sokakta bir çay içmek için kırk saat düşüneceğini tahmin eder miydi?

***

Emeklilerin açlık ve yoksullukla mücadelesi sürüyor.

Seçim öncesi bol keseden atıp tutarken, yapıla yapıla emekli maaşlarına yüzde 25’lik zam yapıldı.

Ne yapalım kader bu. Lakin verdikçe veriyor yüce Allah’ım.

Toplu taşıma kullanan 65 yaş üstü emekli vatandaşlar, ücretsiz kartlarıyla herhangi bir ücret ödemeden seyahat ediyorlardı.

Artık bu hakları da yavaş yavaş ortadan kalkıyor.

Tamam, bu şartlarda ölelim daha iyi diye düşünenler yok değil.

Ancak bedava boş mezarda yok artık. Ölmek bile acayip masraflı. Para lazım para.

Emeklimisin?

Bu hayatı bilerek, isteyerek sen tercih ettin yalan mı?

İster yaşa, yada öl.

Tercih yine senin kardeşim.