Bakın geçmişe, ders alın.

Ne kadar başarılı, bilgili, görgülü, liyakat sahibi olursanız olun.

Her işi tek başınıza yapamazsınız.

Eğer beraber çalıştığınız ekibiniz eğitimsiz, niteliksiz ve yeteneksiz ise, başınız büyük belada demektir.

***

Ağanın en büyük zevki, kar üzerine çişiyle imzasını atmaktı. Kar kalınlaşınca, ahali köy kahvehanesine doluşur, Ağa da soluğu köy meydanında alırmış. Yanında da en yakını kâhya. Sırtını kahvehaneye dönerek merakla sorarmış kâhyaya;

- Ahali bakıyor mu?

- Evet ağam, hepsi pencerede!

Kemerini çözer, karın üzerine adını soyadını yazarmış. Kahyaya;

- Hala bakıyorlar mı?'

- He ağam, hem bakıyorlar, hem de çılgın gibi alkışlıyorlar.

Her sene aynı tören. Yıllar yılları kovalamış. Ağa yaşlanmış, geleneği yine bozmamış. Kar tuttuktan sonra, çıkmış yine köy meydanına. Dönmüş ardını kahvehanedekilere. Ardında duran kâhyaya sorarmış;

- Ahali bakıyor mu?

- He ağam. Bakıyorlar. Kedi köpek bile bekliyor.

Ağa çözmüş uçkuru, adını yazmış. Soyadını yazacak ama sormuş kâhyaya.

- Hala bakıyorlar mı?

- Bakıyorlar ağam!

Zorlanmış. Başlamış soyadını yazmaya. Ama yarım kalmış. Prostat kaderin cilvesini oynamış. Serde ahaliye rezil olmak var. Kâhya sormuş;

- Niye durdun ağam?

- Gelmiyor. Yanıma gel, sen tamamla. Ahaliye çaktırma!

Kâhya omzunu ağanın omzuna dayamış. Çözmüş düğmeleri ama yazmadan öylece duruyormuş. Ağanın kulağına fısıldamış.

- Ağam kırk yıldır kafama vurdun; ‘'bildiğin yeter'' dedin. Bu kulun daha okumayı yazmayı sökemedi ki! Hele ucundan sen tut da devamını sen yaz! Demiş.

***

Ekibiniz sizi rezilde eder, vezirde.

Ne iş yaparsanız yapın, liyakat çok önemli.

Aksi takdirde sonuç belli.

Tutarsınız ucundan…