Sen kitapsız mısınız?

Sana da kitapsız diyorlar mı?

Kitabın yok.

Kitapsız olduğun için üzülüyor musun?

Kitapsız damgası yemek iyi bir şey değil tabi.

Benim var.

Hem de birkaç tane.

Kimse çıkıp bana kitapsız diyemez.

Ama sana diyecektir.

Neden basit; kitapsızsın…

Sakın üzülme.

Boş ver aldırma?

Kitapsız olman tercihin belki de…

***

Kitabı olan kitapsızlar da yok mu?

Var tabi.

Şunu sorabilirsin.

“Senin kitabın varda, ne oluyor?”

Al sana TÜİK rakamları.

Japonya'da toplumun yüzde 14′ü, Amerika'da yüzde 12′si, İngiltere ve Fransa'da yüzde 21′i düzenli kitap okurken,

Türkiye'de yalnızca ON BİNDE BİR kişi kitap okuyor.

Kitap okumayanların oranı: %73 (15 yaş ve üzeri nüfus için)

Kitap okuyanların oranı: %27

Japonya da bir kişi, bir yılda ortalama 25 kitap okuyor.

Türkiye, okuma alışkanlığında dünyada 86. sırada yer alıyor.

***

Hadi senin kitabın yok biliyor, farkındasın.

Ama 6 saat televizyon izliyor.

En az 3-4 saatini bilgisayarda geçiriyorsun.

Ez cümle; Okumayı sevmiyorsun…

Kitaplara uzaktan bakıyorsun sadece.

***

Şimdi merakla bir soru soracaksın bana.

“Neden yazıyorsun o zaman?”

Yazının başında belirttim ya.

Kendim için…

Birileri çıkıp “senin kitabın yok”,

“Sen kitapsızsın.” Desin istemiyorum.

Bakın etrafınıza öyle çok kitapsız odun var ki.

Sokaklarda öyle kitapsızlar dolaşıyor ki, tahmin edemezsiniz.

***

Çok şükür kitabım/kitaplarım var benim.

Okunur yada okunmaz çok dert etmiyorum.

Mesele kitapsız  olup, olmama meselesi.

Lakin altını kırmızıyla çizmek istiyorum.

Kitapsızlardan uzak durun…