Doğuştan, bir hastalık nedeniyle veya bir kaza sonucu bedensel veya ruhsal bozukluğu olan insanlara engelli denir,

Her insanın başına gelebilecek olan bu durum karşısında duyarlı olmalıyız, Engelli insanlara acımak yerine, onları hayata bağlayacak davranışlarda bulunup yaşamlarını kolaylaştırarak mutlu olmalarını sağlamalıyız. Kimi insanlar doğuştan kimi insanlar ise sonradan herhangi bir kaza sonucunda engelli olabilmektedir. Doğuştan ya da sonradan kazanılan engeller hem fiziksel hem de bedensel engeller olarak ortaya çıkabilmektedir.  

Birleşmiş Milletlere üye ülkelerde, 10-16 Mayıs tarihleri arası Engelliler Haftası olarak kabul edilmiştir.

Dünya Engelliler günü,farkındalık yaratmak,engelliye engelsiz bir hayat sürmesinin önünü açmak onları daha güzel yaşanabilir bir ortamlar hazırlamak ve kendimizi onların yerine koyarak farkındalık yaratmak amacıyla bugünlerin kutlanması engelli kardeşlerimiz için çok önemlidir.

Her insan bir engelli bir adayıdır.

Engellilerle alaya etmeyin, bir gün siz de onlar gibi olabilirsiniz.

Engelli mi dediniz!!!

 Allah Resul’ü (Sav),min bir engelli ve ama olan İbni Ümmi Mektûm ile azarladığını biliyormuydunuz!

İslâm'ın ilk günleriydi. Mekke-i Mükerreme'de Kureyş'in ileri gelenlerinden üç-beş kişiye Rasül-i Ekrem (s.a) Efendimiz İslâm'ı anlatıyordu. Bu esnada İbni Ümmi Mektûm (r.a) oraya geldi. Peygamberimizin sesini duyunca' 'Ya Resulallah Allah'ın sana öğrettiğinden bana da öğret" dedi. Orada bulunanlardan habersiz olan İbni Ümmi Mektûm direk söze girdi. Bu davranış Resûl-i Ekrem (s.a) Efendimizin hoşuna gitmedi. İslâm'a girmelerini ümit ederek Kureyş'in ileri gelenleriyle ilgilendi.

İbni Ümmi Mektûm (r.a) birkaç defa aynı sözü tekrar etti. Cevap alamadı. Onun bu ısrarına Resûl-i Ekrem (s.a)'in canı sıkıldı. Sessiz kaldı ve yüzünü çevirdi. Kureyş'in ileri gelenlerine yönelerek onlara İslâm'ı anlatmaya devam etti. İbni Ümmi Mektûm'a cevap veremedi. Konuşma bitip oradan ayrılınca Cebrail aleyhisselam "Abese" sûresini getirdi. Allah Teala bu sûre ile Habibini ikaz buyurdu. Yapılan hareketin yanlış olduğunu duyurdu. İnanan insan her zaman kıymetliydi... Önce ona değer vermek gerekliydi... Onunla ilgilenmemek hata idi...

Allah Teala bunu Abese sûresinde şöyle ilan etti:

1. Yüzünü ekşitti ve döndü

2. Kendisine âmâ geldi, diye.

3. Ne bilirsin, belki o temizlenecek?

4. Veya öğüt belleyecek de öğüt ona fayda verecek

5. Ama buna ihtiyaç hissetmeyene gelince,

6. Sen ona yöneliyorsun.

7. Onun temizlenmesinden sana ne?

8. Ama sana can atarak gelen,

9. Allah'tan korkarak gelmişken,

10. Sen onunla ilgilenmiyorsun,

11. Hayır, hayır, sakın. Çünkü o Kur'an bir öğüttür.

İnsan için engelli olmak sorun değil, engelliye engel olmak sorundur.

Engeller kalpte başlar... Bizim hiçbir engelimiz yok! Hiçbir engel, başarmaya engel değildir.
Engelsiz hikayeler, engellenemez istikrarlarla yazılır. Sen, ben yok. Engelin yok. Biz varız, sevgi var. İyi ki varsın...
Engelliler yalnızca bir gün değil, her gün anlaşılmalı.

Duyguları paylaşmak en güzel mucize... Engellinin en büyük silahı sabır ve azimdir.

Engelli olmak, bir engel değildir. Sadece aşılması gereken bir düşüncedir.

Tohum toprağın bağrına, engelli birey de topluma emanettir.

Asıl en büyük engel sevgisizliktir.

Düşüncedeki engelden kurtulmanın yolu, sabır ve azimle önüne gelen engelleri aşacağını inanmakla başlar.

Engelli bireye değil; onların özgürce yaşayacağı alanlara ve düzenlemelere yol verelim.

Asıl engel cehalettir.

Engelliye acınası bakışlarla değil; hayranlıkla bakmalıyız. Çünkü o kendi engelini aştığı halde biz zihnimizdeki engeli aşamamışız.

En başta engelli sorun olaraktan hem kendi ailesinden ve hem de sosyal çevresinde kendini gösterir. Engellilerin topluma katılmalarının önündeki en büyük engellerden biri de ulaşımdır,şırasıyla yaşam alanları, bulunmuş olduğu çevre ve günümüzde onların yaşadığı konut olaraktan evleri sorunudur. Engellilerin içinde yaşadıkları fiziksel çevre, sahip oldukları fiziksel işlev bozuklukları /yetersizlikleri ve bunun yol açtığı sınırlamalar yüzünden büyük önem taşımaktadır. 

Yaşanılan konuttan tüm kamusal yaşam alanlarına, ve ulaşım araçlarına kadar tüm çevresel unsurların engellilerin özellikleri ve gereksinimleri dikkate alınarak tasarlanmadığı bir gerçektir. Yollar, kaldırımlar, kamu binaları, parklar ve bahçeler, okullar, içinde yaşanılan konutlar, ulaşım araçları ve bunun gibi daha birçok fiziksel çevre unsuru, engellilerin topluma katılmasının önünde ciddi birer engel oluşturmaktadır. Böylece sahip olduğu engeli nedeniyle hareket yeteneği sınırlanmış insanların bu ve benzeri sebeplerle yaşadıkları sınırlama daha da pekişmektedir. Bunun anlamı Hareket yeteneği sınırlanan bireyin toplumsal yaşamdan dışlanmasıdır. Oysa bütün bunlar, engellilerin topluma katılmasını, toplumla bütünleşmesini kolaylaştıracak bir biçimde tasarlanabilir ve geliştirilebilir.

Bedensel engelli kişilere acımak ve onların durumu karşısında duygulanmak, onların sorunlarına hiçbir çözüm getirmez. 

Her engellinin yapabileceği bir iş mutlaka vardır, Onlara iş vererek mutlu olmalarını sağlamalıyız, Yasalarımız, her yüz işçi çalıştırılan bir iş yerinde, iki engelli işçi çalıştırılmasını zorunlu kılmıştır. Engelli vatandaşlarımız da yaşamlarını sürdürebilmek için çalışıp para kazanmak zorundadırlar, Çalışmak, bir işe yaradığını hissetmek her insan gibi engelli vatandaşlarımızı da mutlu ederek yaşama dört elle sarılmalarını sağlayacaktır. Engelli olmak, insanlığın ortak sorunudur.

Ben buradan bir kez daha tüm engelli vatandaşlarımızın Dünya Engelliler Haftası kutluyorum.