İyi ve gerçek bir dost ve arkadaşı olanın aslında kendine bakışında aynaya ihtiyacı olmaz.Herkesin dostu olan, aslında hiç kimsenin dostu değildir!”

İnsanların ömrü boyunca birçok beşerî ilişki içerisinde olduğunu söyleyebiliriz. 

Komşuluk, okul, asker ve iş arkadaşlıkları gibi bazı sosyal birliktelikleri örnek verebiliriz. Geçen zamanla birlikte hayatımıza etki eden, iz bırakan arkadaşlıklarda geçip gidiyor bazen. 

Ama bu arkadaşlıklar kalıcı olduğunda dostluklar başlıyor. İnsan doğduğu yeri, ailesini, ırkını seçemiyor. Fakat dostlarını seçebiliyor. 

Öyle derin öyle anlamlı ve öyle güzel bir kavramdır ki dostluk!!!

O’nu var eden, yaşatan ve değerli kılan tüm dostlara selam olsun. 

Rabbim iki kelam edecek, 

halden anlayan, 

derde deva, 

yaraya merhem olan dostların eksikliğini vermesin. 

Günümüz dünyasında dijital ortamda, 

sanal âlemde vakit geçiren insanoğlunun, 

gittikçe yalnızlaşmakta olduğunu ve suni bir sosyal ortamda savrulduğunu düşünüyorum. 

Samimiyetsiz, menfi ve çıkar kavgalarının olduğu bir günlük hayat ile boğuşabiliyoruz. 

Çoğu zaman sabahtan akşama kadar. İçimizden geçenleri paylaşmak istesek te güven bunalımı izin vermiyor gibi.   -Kimimiz iç dünyamızla barışık bir şekilde yalnızlıkla mutlu ve güçlü olabiliyoruz. 

-Ne demişler, "Samimiyeti kırk kat beze sarsan, kokusu yine gelir. Riyada öyledir..."  

İnsanın, bir araya geldiğinde rahat edebildiği, şakalaştığı, çocuklaşabildiği, nazının geçtiği dostları var ise ne büyük bir nimete sahip olduğu tartışılmaz bir gerçektir. 

Anılar tazelenir, aynı mevzular bazen kahkaha bazen gözyaşı ile bilmem kaçıncı kez tekrar tekrar anlatılır. 

Dost meclisinde olanlar dost meclisinde kalır. 

Dostlar birbirlerine yıldızsız gecede sahip çıkarlar. 

Gerçek dostlar yıldızlar gibidir karanlık çökünce ortaya çıkarılır.

Gerçek dostlar gerçekte bir ayna gibidirler.

Dostluk sevgi ekilen, vefa biçilen bir tarlaya benzer. 

Dost ile yaşanan saatler dolu dolu geçmeli, hemdem demler vurulmalıdır.

Dost insanın içerisindeki hazanı bahara çevirmeli ve gerçek bir dostun durumu eczanedeki ilaçlara gerek duymayan derdine her türlü çare olan dostlara sahip olmaktan geçer.

Ya şimdiki zamandaki dostluklar öyle mi derseniz!!!

Ne zor bir çağa denk geldik. Bencilliğin, egonun, somut kavramların her bir yanımızı çevrelediği bir çağ. Nasıl bir zamandayız? 

Bir fincan kahvenin hatırının 40 yıl değil 40 dakika sürmediği ne yaman bir zamandayız. Kalabalık içerisinde tüm benliğimizi sarmaşık gibi saran yalnızlık biter mi? 

Ruhumuza iyi gelen dostlarla vakit geçirmek ele geçmez bir tedavi niteliğindedir.

Yıllar eskitemez eski tellere lanet olsun!

Bu geçmişte geçen güzel dostluk bağlarını koparanlara ne demelidir. 

BenDENİZ derki, Her geçen gün daha da güçlenen dostluk bağlarınız hayatımızda var olsun 

İyi niyet, hoşgörü, sadakat, güven, paylaşmak…vb. tüm erdemli güzellikleri yaşatan, hatırlatan dostlara gönül dolusu selamlarım olsun. 

BenDENİZ bir fani derki.!!

Kişinin aynasıdır dostu. Ağırdır insan yükü. Birbirini yük değil de lütuf olarak gören, hor görmeyip hoş gören ve her hali ile kabul etmiş, her şeye birlikte göğüs germiş dostlara selam olsun. Derdin ile dertlenen, sen ile birlikte sevinen, iyiye de kötüye de beraber katlanan dostluklar eksik olmasın şu yıpratıcı hayat mücadelesinde.

Maddi, manevi menfaatin gözetilmediği, varlıkta da yoklukta da her şeyin paylaşıldığı dostluklar daim olsun. 

Gerçek dostlara selam olsun!!!

Kim bilir kaç kez giydim,

Ben bu yalnızlık hırkasını.

Baktım ki dostlarıma,

Onlarında üzerinde varmış aynısı…

Güneşli günler heybemde,

Umut dolu.

Döndüm dostlarıma,

Onlar da mutlu ve umutlu…

Dostlarım çeker kahrımı!

Bilmez başka kimseler 

Nelere çektiğim ahları.

Bilmezler sancılarımı

Karabasan gibi gece vakti 

Böğrüme saplanan acılarımı…

Dostlarım çeker kahrımı!

Uğruma yoluma sererler

Canlarını, varlarını.

Kimsecikler yokken,

Hep var oldular, 

Ömrümde, zor günümde 

Hüda göstermesin yokluklarını.

Dostlarım çeker kahrımı!

Dostlarım var olsun,

Ezelden ebede.

Girdaplarda savrulurken 

Onlar kurtuluş yolu.

Dostlarım sağ olsun,

Var günümde, yok günümde.

Birlikte ağladık, birlikte güldük,

Gün geldi sustuk.

Gün geldi kan kustuk.

Lakin hep mutlu olduk…

Onlar bilir beni,

Dostlarım taşır omuzlarında

Sırlarımla, her şeyimle.

Dedim ya; 

Dostlarım çeker kahrımı 

Benim candan sevdiğim ve değer verdiğim dostlarımın özellikleri üçtür.Birisi, ruhun alınmasına kadar kendisiyle arkadaşlık yaptıklarım

İkincisi kabrine kadar beni takip edenler,üçüncüsü mahşer yerine kadar,bana mahşere kadar her yönüyle arkadaşlık edenlerdir