Yatmıyoruz. Uyumuyoruz.. Çalmıyoruz, çırpmıyoruz.. Bişiler yapıp ekmeğimizi taştan çıkartıyoruz.. Gazeteymiş, dergiymiş, kitapmış, Televizyonmuş. Alalah önümüze hangi seçeneği helalinden koyuyosa yok demiyoruz..

Dedikodu ve yalakalıklarla para kazanılan bu kentte adam duruşumuzu bozmuyoruz.. Allahıma bin şükür. Rabbim yardımcı oluyor. Yolumu açıyor. Dergi, kitap, gazete, mecmua, matbuat adına ne varsa cesaret edip çıkartıyorum. Birilerinin paaryla yapamadığı işleri çok şükür kimi insanların sevgisi ve desteğiyle yapıyorum. Yan gelip yatmıyorum. Bedavadan geçinmiyorum Üretiyorum. Allahım yardım ediyor. Ekmek paramı helalinden kazanıyorum. Beş parasız yaptığım bu emeklerimin karşılığını pek çok insandan gördüm..

Görmeye devam ediyorum. Ben Türkiye’de ve Karadeniz’de hep ilkleri yaptım Yapmayada devam edeceğim. Benim ekmeğim, aşım, işim bu. Embesil geçinmeden, üreterek, topluma yararlı şeyler bırakarak mesleğimi son dakikaya kadar götüreceğim. Hiçbir şeyden yılmıyorum. Ben doğrulara doğru derim.. Ben yanlışlara babamda olsa karşı çıkarım. Benim partim purtim olmaz. Benim için önce insan değeri. Benim için önce ordunun geleceği, insanı değerli.

Ben eleştirilerimi eleştiri sınırlarında yaparım. Asala özel kimliklere girmem. Bel aşağısı vurmam. Ben bu orduda bir şey üretmişsem kalemimle, yüreğimle ürettim. Dostlarıma çok teşekkür ediyorum Allah yolumu açık etsin. Allaha bin şükürki beni doğru yolda ayırmadı, haram ekmek yedirmedi. Düşmanlarım yokmu. Beni bir kaşık suda boğmak isteyenler yokmu.

Yüzlerce var Çok param yok. Ama parayla satın alınamayacak çok dostlarım var. Onların ilgisi alakası destekleri bana yetiyor. Ama onlara bir sözü armağan edeceğim. Yani bizleri çekemeyenlere.” Kedi uzanamadığı ete mundar dermiş”. Siz topunuzla gelseniz bizle baş edemezsiniz.. Anlayana..