Gazetemiz adına Türkiye – Rusya müsabakasını sizler için izledim. Her iki ülkenin mücadelesi ne yazık ki, vasatı aşamadı. Kısır bir futbol, heyecansız bir müsabaka  ve nahai sonuç, Türkiye 1  Rusya 2

Maç öncesi ambiyans  harikaydı.  Şova dönüşen gösteri mükemmeldi. Yapılan kartografi görülmeye değerdi.  Bu çalışmalar bile milli takımımızı heyecanlandıramadı.

Kapalı türbünün  boş kalması can sıkıcıydı.

Gözlemlediğim en önemli  değer. Stadyuma Trabzonlular, eş ve çocukları ile birlikte gelmesiydi.  7 den 77 her türlü insan yapısını görmek mümkündü.  Özellikle kadın ve çocukların sayısının seyirci sayısının yarısını oluşturması,  şenlik havası katmıştı.

Küfürsüz bir futbol ilk kez izledim desem yeridir.

Gösteri, şenlik mükemmelde milli takımımız nasıl dı diye sorarsanız. Berbattı. Futbol fakiri 11 ayyıldızlı sahaya çıktı.  Özellikle  ilk yarı tek bir akınımız yokken  tesadüfü  olarak gelen bir gol  bile takımı şahlandıramadı. Rusya oynamadan ve adeta Türk milli takımını uyutarak 3 puanı cebine koydu ve gitti.

İkinci yarı takımımız silkelense de, gol atma becerisi gösteremediler. Birkaç ucuz pozisyon ve nihai sonuç 1-2

Bir notumda Trabzon seyircilerine olacak.  Trabzonlular bu müsabakada agrasif yüzlerini gösteremediler.  Uyudular ve takımı da uyuttular. İnanıyorum ki bu müsabaka Konya ilinde oynansaydı. Orada ki ambiyans ile milli takım, maçı alabilirdi.

Kötü bir izlenim olarak ta, bolca yaptırılan ve dağıtılan  ay yıldızlı bayrağımızın  yerlerde atılı bırakılmasıydı. Oysa satılan bilet sayısı kadar bayrağımız dağıtılsaydı. Bu çirkin görüntü tezahürat etmezdi.