İslam,insanlar arası dayanışmayı,birbirini sevmeyi ve yardımlaşmayı engelleyen unsurları yasaklamıştır. İnsanlar için ideal olan yaşayış tarzını gerçekleştirebilmek için gerekli tedbirleri almıştır.

         Sosyal dayanışmayı engelleyen unsurların başında Allah’a ve buna bağlı olarak öbür alemin varlığına inanmamak gelir.Allah’ın,bu alemi gerçek olan alemin bir tarlası olmaktan ibret sayan bir kainat anlayışının, yapılan her şeyin aynıyla ceza yada on katından yedi yüz katına ,hatta daha da fazlasıyla mükafat göreceğini kabullenen bir ahret inancının ,fertleri iyiliğe, yardıma, kardeşliğe götüreceği açıktır.

         İnanmayan insan,varlığa anlam veremez.buna rağmen yok olma,onun en büyük korkusudur.ölümü yok olma olarak görür ve onu her hatırladığında kötüleşir ve mümkün olduğunca düşünmemeye çalışır.Kendini tutunacak dalsız ve kimsesiz hisseder.Artık kendinden kaçan,”kendini unutan” insan, elbette başkalarını hiç tanımayacaktır.İnsanlar birbirlerinin rakipleridirler,ona göre ortak olan tek yanları,tesadüfen aynı dünyaya düşmüş olmalarıdır. Zoraki tebessümler, çıkar icabıdır sevgi gösterişleri yapmacıktır.(beşer,a,g,e,36)

         İnsanların birbirlerinin yardımlarına koşmalarına,birbirlerini sevmelerine engel olan konulardan biriside insanları kardeş değil de rakip olarak görmek, bu yüzden bencilleşmek, hasetlik, cimrilik ve ihtiras gibi  duygulara  sahip olmaktır.İnsan mala karşı çok sıkı elli yaratılmıştır,bencil ve haristir.(Mearic,70/90) Bu duygudan namazlarını  sürekli kılanlar,mallarından yoksullar için belirli hak olduğunu bilenler, din gününü doğrulayanlar ve Rablerinin azabına karşı sürekli korku duyanlar sıyrıla bilir.(Meariç 70-22-28)Çünkü insan mal sevgisinde çok katıdır.(fecir89/20,adiyat,100/8) O kadarki,”şayet iki vadi dolusu altın olsa,üçüncüyü ister;insanoğlunun karnını toprak-tan başkası doyurmaz.(buhari,”rikak”,10,Müslim,”zekat”,116/119)

         İmtihan kastıyla Rabbi onun rızkını genişletse ,bunun kendisine  bir ikram olduğunu zanneder ama  ne zaman da yine imtihan kastıyla rızkını kıssa,hemen Rabbim bana ihanette bulundu der.(fecr89/15-16)Kendine  Allah tarafından bir rahmet tattırılıp,sonra da bu elinden alınırsa, ümitsiz ve nankör olur,sıkıntılı bir hayattan sonra kendisine bir nimet tattırılacak olursa, kötülükler benden gitti ,der.Çünkü o çok şımarıktır, gururludur.( hud,11/9-10) İnsanın mayasında o kadar cimrilik vardır ki ,eğer Rabbinin rahmet hazinelerine bile sahip olsa, harcama endişesiyle elini sıkar, vermez.(isra,17/100) Ama  gerçekten mal bir imtihan konusudur. Öyleyse  Allah’tan korkarak onu  O’nun istediği gibi harcamak gerekir. Çünkü kurtuluşa erecek  olanlar ,işte bu cimri tutumundan korunabilenlerdir.İşte Kur’an-ın öğretileriyle yetişen bir Müslüman için,artık servetinden  koparıp verdiği,ciğerinden kopmuş olmayacak,tersine  kendisinin yaralı organı sayılan muhtaca merhem sürmesi gibi görülecektir.Cimrilik insanın hamurunda vardır.(nisa,4/128) ve tedavi edilmesi gerekir.çaresi ise rızkı taksim eden Allah olduğun,herkesin payına düşenden ne az ne de fazla olacağına ,temelde bütün insanların insan olma bakımından eşit yaratıldığına ,insanlara yardım etmenin gerçekte Allah’a yardım etmek olduğuna, yardım olarak verdiklerinin,elindekileri eksiltmeyip  bilakis artırdığına içtenlikle inanmaktır.Ancak o zaman insan cimriliğin ne kadar çirkin bir şey olduğunu kavraya bilir.

         Bu sebepledir ki, İslâm, sosyal düzeni bozucu bu kötü duygu üzerinde durmuş ve “kurtuluşa ereceklerin ancak nefsinin cimriliğinden korunanların olacağını” vurgulamıştır.(haşr59/9)

         İyilik ve yardımlaşmanın temelinde insanları sevmek olduğunu unutmamalıyız,Dr.A.Carrel,”insanları sevmenin kanunu bulmanın,yer çekimi kanunu bulmaktan daha zor olduğunu söylemektedir.(beşer,a,g,e,41)Sevginin olmadığı yerde dayanışma olmaz. Hz. Peygamber ”iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız.Yaptığınız takdirde  birbirinizi seveceğiniz bir şeyi söyleyeyim mi ? Aranızda selamlaşmayı yayınız.(Müslim,iman,93)  buyurarak sevginin anahtarın “selam” olduğuna işaret edmektedir.

          GÜNÜN SÖZÜ;Sürekli olarak mutlu olmak istiyorsan, herkesle dost ol,kimseye kin ve haset besleme ! (Hacı Bektaş-ı Veli)