EĞİTİM İŞ Sendikası Ordu Şubesi Başkanı Neşet Sayman, 8 Mart Dünya Kadınlar Günü dolayısıyla yayınladığı mesajda kapitalizme, sömürüye, gericiliğe, baskı ve şiddete dikkat çekti.

Sayman; mesajında; “8 Mart, 164 yıldır kadınların erkek egemen sisteme ve kadınları eve mahkûm eden anlayışa karşı kadınların birlik ve mücadele günüdür.

Türkiye’de kadınlar, ev içinde emeği yok görülen, çalışma hayatında ayrımcılığa maruz kalan, toplumsal gericilikle kuşatılan, her gün cinayetlere kurban giden bu karanlık sistem içerisinde yurttaş olabilmenin mücadelesini vermektedir.

Kadınların gülmesini ahlaksızlık sayan, en kutsal vazifeyi evinde eşine bakmakla eş değer gören zihniyet, kadınların sömürülmesinde ve katledilmesinde birinci dereceden sorumludur.

Sayı olarak ifade etmekten üzüntü duymakla birlikte 2002’de 66 kadın katledilmiştir. Sonraki 19 yılda bu rakam 8 bine dayanmıştır. Bu rakamlar bile kadının toplumsal düzeyde nasıl bir değer yitimine uğradığının göstergesidir

6284 sayılı Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun yürürlüğe girdiği 2013 yılından 2020 Ocak ayı sonuna kadar 448 bin 409 kadın şiddete maruz kalırken, 1 milyon 608 bin kadın ise koruma talebinde bulunmuştur.

Kadının toplumdan soyutlayıp eve hapsetmeye çalışan zihniyet; kadına karşı şiddet ve cinayet sicili bu denli bozukken, şimdi de İstanbul Sözleşmesini tartışmaya açmakta, kadının adından dahi rahatsız olan gerici ve yobaz bakış açısıyla kadınların daha fazla şiddete maruz kalmasına ve katledilmesine ön ayak olmaktadır.

Aile içinde uğradığı şiddet yetmezmiş gibi iş yerinde de sömürüye, adaletsizliğe ve ölümlere kurban gitmektedir.

Sadece 2020 yılında adına kader dedikleri, fıtrat dedikleri sömürü düzeninde en az 150 kadın emekçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetmiştir.

Ekonomik kriz en çok kadınlarımızı etkilemiş, kadın istihdamı yüzde 10 civarında azalmıştır.10 milyondan fazla kadın ev işleri nedeniyle kendi ekonomik bağımsızlıklarından dışlanmış, salgın sürecinde de çalışan kadınların sömürüsü hem ev işlerinde hem iş hayatında olmak üzere iki kat artmıştır.

Kadınlar iş hayatında da sürekli ayrımcılığa maruz kalmış, aynı işi yapmalarına rağmen kadınlar erkeklerden yüzde 31,4 daha az gelir elde etmiştir.

Ücretlerde toplumsal cinsiyet eşitsizliği artarken, 2006 yılında yüzde 12 olan eşitsizlik 2020'de yüzde 20,7'ye yükselmiştir.

Kısacası son yıllarda kadınlar çalışma hayatında daha fazla sömürülmüş, daha fazla baskıya maruz kalmıştır.

Bugün kız çocukları 4+4+4 eğitim sistemiyle birlikte örgün eğitim dışına itilmiş ve çocuk gelin, çocuk işçi sayısında artış yaşanmıştır. TÜİK’in verilerine göre 15-19 yaşları arasında bulunan her dört kız çocuğundan biri ne okulda ne de işte bulunmaktadır. Bu oran erkek çocuklar arasında 10’da birdir” ifadelerine yer verdi.