Allaha çok şükür ..fakir ve ailesini hamallık yaparak kıt kanaat geçindirmeye çalışan okuması , yazması olmayan bir babanın çocuğuyum. Fakirdik ama ne vatan hainleriyle işimiz oldu ne dostlarını satanlarla.. Az bulduk az yedik, çok bulduk çok yedik, hiç bulamadık aç yattık.. Ama vatan aşkını her zaman yüreğimizde yeşertmeye çalıştık.

Ben şunu iyi biliyordum. Benim buradan başka vatanım, toprağım , bayrağım yoktu.. Ben şunu iyi biliyordum ki bu ülke İngiliz, yunan, Fransız çizmelerinden duru hoşaf sularıyla var edilmişti.. Ben şunu iyi biliyordum ki benim dedem, anneannem, babam , sevdiklerim bu toprağın altında yatıyordu..

Kendi topraklarına, kendi insanlarına namlunun ucunu çevirip benim hürrüyetimi elimden alanlarla ne işimiz olabilirdi.. Dinimi yaşayacaksam elimde kuran”ım var. İmanımı yaşayacaksam dilimde Allahım var. Beyler.. Bizim kapımıza Etopya askerleri dayanmadı..Macar askerleri benim insanlarımı kahpece taramadı..Su verdiğimiz, ekmek verdiğimiz, makam , rütbe verdiğimiz içimizdeki çiyanlardı, yarınlarımızı karartmak isteyenler..

Darbenin kıymetini bilelim.. Melunlar hayallerini gerçekleştirmiş olsalardı benim elim artık kalem tutmayacaktı. Gazeteler kilitlenecekti. Resmi kurumlar, kamu kurumları, sivil toplum örgütleri kilitlenecekti.Siyasi partiler, siyasi organlar, siyasi argümanlar elekten geçirilip karanlık zihniyetin kurbanları olacaklardı..

Sokaklarda postal sesleri, tank gürültüleri, silah gölgeleri zafer çığlıkları atacaktı..Sevgisiz, tek tip, somurtkan bir toplum yaratılacaktı. Sorgusuz infazların gölgesinde yüreklerimize ihanetler sokulacaktı..

Beyler. Bayanlar… Kavga edebiliriz. Eleştiri yapabiliriz. Birbirimize darılabilir, küsebiliriz..Ama vatan söz konusu olduğunda kucaklaşırız. 15 temmuz gecesi olduğu gibi.. Darbenin kıymetini bilelim..