Reis kelimesi denizcilik terimidir.
Motoruyla, kayığıyla, takasıyla, teknesiyle ekmeğini denizden çıkaran insanlara reis denir..
Ayağında sarı çizmeleri başında yünlü beresi ile gecenin ayazlarında ekmeğini alınteriyle kazanır, çoluk çocuğunu okutur..
Ucuz sigaralardan içer reis.Belkide iki kadeh rakısını yudumlayıp evinin yolunu tutar.
Delik bir poşete koyduğu balıkları ocakta cıyırcıyır pişirirken radyosunda Karadeniz türküleri arar..
Büyük balıklar tarafından parçalanan ağlarını onarır. İğne takar oltasına..
Gemi kaptanları bile saygı gösterir , tayfalar bile sevgiyle selamlar onları..
Tek derdi geçimdir. Ailesidir, çocuklarıdır..
Bizim zamane reislerine benzemezler..
Bu zamanki reisler gibi kimsenin ekmeğiyle oynamazlar. “kan oluk oluk akacak” demezler, adam kurşunlatmazlar, adam dövmezler.
Bizim buralarda herkes reistir..
Büyük reis vardır, küçük reis vardır..
Ve arkalarında el pençe duran onlarca tayfaları vardır.
Ve kraldır onlar..
Alnı secdeye değdiğini iddia eden reisler vardır..
Vatandaşın ekmeğini, emeğini çalıp Allah’ın huzurunda kıble tutan reisler vardır.
Dürüst çalışanları galeye almayıp sadece rantları kendi akrabalarına kendi yandaşlarına aktaran reisler vardır.
Ve onlar motorda, teknede değil yatlarda dolaşırlar.Vatandaş çadır bile bulamazken bunlar villalara doymazlar..
Ancak;
Ekmeğini alın teriyle kazanan reislerin yatacak bir yerleri var.
Bu zamane reislerin yatacak yeri bile yok.
Allah affetsin bunları..