Lafın tamamı kime söylenir bilirsiniz.

Konuşmayın artık kardeşim. Yeter…

Eski alışkanlık olsa gerek, çok konuşmaya gerek yok.

İşimize gücümüze bakalım artık.

Tamam, oldu, bitti, gitti.

Seçim dedik, sandık geldi oturdu önümüze.

Artık gerçeklere bakalım.

Bu şehrin sorunları var yığınla.

Bu şehrin hizmet bekleyen vatandaşları sabırsız.

Şehir beton manyağı olmuş durumda.

Dar kaldırımlar işgal altında.

Trafik yüzünden sokağa çıkmak istemiyor insanlar.

Hırpalana hırpalana yorulmuş, tanınmaz halde.

Düşmana yapılmaz bu şehre yapılanlar.

***

Lafla peynir gemisi yürümüyor.

Artık laf değil, icraat üretmek zamanı.

Masallara karnımız tok.

Anlatmayın bıktık artık.

Her masal mutlu son ile biter.

Geçmişte hüsranla biten masallar ürettiniz.

Yine aynı masalları getirip koymayın önümüze.

Hadi oturun koltuklarınıza şimdi.

Hizmet üretin.

Hasta olan şehri ayağa kaldırın.

Güç verin.

Kuvvet verin.

Yürüsün, koşsun sonrasında.

Yukarılara sıçrasın.

Yükseklerden baksın etrafına.

Karanlıkta el yordamıyla ilerlemek bizi çok yoruyor.

Bir arpa boyu yol alamıyoruz farkında değimlisiniz?

***

Siz!

Bu şehri yönetenler.

Masal üretmeyin artık, bıktık.

Etkililerin yetkisiz, yetkililerin etkisiz olduğu zamanları geride bırakalım.

Hasta yatağında, kolunda serum umutsuzca gözlerinizin içine bakan,

Kurtarılmayı bekleyen bu şehri,

Kaderine terk etmeyin sakın.

Siz!

Bu şehri yönetenler.

Bu şehri ayağa kaldırın artık…