Tutku Kimi İnsanlara Felaket Getirebilir ve Kurbanını Aptallığının Ağırlığıyla Aşağı Doğru Çekebilir. Ancak Belirli Olgunluğa Ulaşmış İnsanlar İçin Tutku Bir Başka Değerdir ve Çok Daha İleri Evrelerde Tutkular Ruhla Bütünleşerek Manevi Bir Anlam Kazanır....

Eskiden Tutku İnsanı Aptallaştırdığı İçin İnsanlar Tutkulara Savaş Açmışlardı. Ve Adeta Tutkularını Tümüyle Ortadan Kaldırmaya Yemin ediyorlardı. Bugün İnsanın Kendi Aptallığından Sakınmak ve Bu Aptallığın Getireceği Sonuçtan Kaçınmak İçin 'Tutkuları ve Arzuları Yok Etmeye Çalışması', Aptallıktan Da Öte, Bir Ruh Hastalığı Gibi Görülebilir...

İnsanlık Artık "'Dişi Ağrıyanın Dişini Çeken'' Diş doktoruna Hayranlık Duymuyor.

İnsan 'Manevi Zenginliğe' Arzu ve Tutkulardan Hayatın Dışına Kaçmaya Çalışarak Değil;

Hayatın İçinde Kalarak ve Kendisini Kolaylıkla Perişan Edebilecek Zorlukların Bilgece Üstesinden Gelerek Ulaşabilir.

Ve Hayat 'Okumasını Bilen İnsan İçin(!)' Bir Bilgi Ansiklopedisi Gibidir..

Bilgisiz Ya Da Tahammülsüz Kişiler Gidip Ağrıyan Azı Dişlerini Bir An Önce Çektirmek İsteyebilirler (!). Ya Da Ağrı Dağının Tepesine Tırmanmaya Niyetli Oldukları Halde Tırmanışın Daha Başlarında Pes Edip, Kenara Çekilebilirler...

Ancak Unutulmamalıdır Ki, Manevi Anlamda En Büyük Zafer ; Bir ''Çürük ot “‘‘Mantığıyla Yaşayanların Değil, 'Halk İçinde Hak'la Beraber Kalanların',

Ve Yaşamın Nedenini, Niçinini Sorgulayarak, "Adam Gibi" Yaşamaya Çalışanlarındır.....!'